вы́караскацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).
Тое, што і выкарабкацца.
|| незак. выкара́сквацца, -аюся, -аешся, -аецца.
вы́кармак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.
1. Дзіцяня жывёліны, выкармленае ў хатніх умовах, без маці.
2. перан. Пра нікчэмнага, подлага чалавека, выхаванага дрэнным асяроддзем (пагард.).
Фашысцкі в.
вы́карміць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго (што).
1. Кормячы, выгадаваць, узгадаваць.
В. грудзямі.
2. Зрабіць сытым; адкарміць.
В. кабана.
|| незак. выко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выко́рмліванне, -я, н.
|| прым. вы́кармачны, -ая, -ае (спец.).
вы́карчаваць, -чую, -чуеш, -чуе; -чуй; -чаваны; зак., што.
Карчуючы, выдаліць.
В. пні.
В. бюракратызм (перан.).
|| незак. выкарчо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выкарчо́ўванне, -я, н. і выкарчо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
вы́карыстаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.
Скарыстаць, ужыць з карысцю.
В. спецыяліста.
В. матэрыял.
В. зручны момант.
В. вопыт перадавікоў.
|| незак. выкарысто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выкарыста́нне, -я, н. і выкарысто́ўванне, -я, н.
вы́касаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны; зак., каго-што (разм.).
Тое, што і выкрасліць.
В. прозвішча са спіса.
В. цытату.
|| незак. выкасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
вы́касіць, -кашу, -касіш, -касіць; -кашаны; зак.
1. што. Скасіць дзе-н. траву і пад.
В. сенажаць.
2. перан., каго-што. Знішчыць у вялікай колькасці (агнём, пошасцю і пад.; разм.).
Некалі тут халера выкасіла многа людзей.
Пажарам выкасіла (безас.) паўвёскі.
В. кулямётам рады ворага.
|| незак. выко́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выко́шванне, -я, н.
|| прым. выкасны́, -а́я, -о́е (спец.).
вы́каціцца, -качуся, -кацішся, -каціцца; зак.
1. Коцячыся, выйсці, выпасці адкуль-н.
Мяч выкаціўся на дарогу.
2. Тое, што і выкаціць (у 2 знач.; разм.).
З-за павароту выкацілася машына.
|| незак. выко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
вы́каціць, -качу, -каціш, -каціць; -качаны; зак.
1. што. Коцячы, перамясціць, выдаліць.
В. бочку з падвала.
В. калёсы на двор.
2. Хутка выехаць адкуль-н. (разм.).
На плошчу выкаціў аўтобус.
3. перан., асаб. і безас. Знішчыць агнём (разм.).
Пажар выкаціў палавіну вёскі.
◊
Выкаціць бельмы (разм., груб.) — вытарашчыць вочы.
|| незак. выко́чваць, -аю, -аеш, -ае.
вы́качацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разгладзіцца, расправіцца пры качанні.
2. у што. Качаючыся, абляпіцца, запэцкацца.
В. ў снег.
3. у чым. Пакачацца.
В. ў траве.
4. Паправіцца, выжыць (разм.).
Доўга хварэла, а потым выкачалася.
|| незак. выка́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.