Verbum

узаемадзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Знаходзіцца ва ўзаемадзеянні.

узаемадзе́янне, -я, н.

1. Узаемная сувязь дзвюх з’яў.

У. попыту і прапановы.

2. Узгодненасць дзеянняў, узаемная падтрымка.

У. авіяцыі і танкаў.

узаемаразуме́нне, -я, н.

Узаемнае разуменне і згода.

Атмасфера ўзаемаразумення.

узаемасу́вязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Узаемная сувязь, зносіны.

узае́мны, -ая, -ае.

Які праяўляецца ў адносінах адзін да аднаго.

Узаемнае давер’е.

У. ўплыў.

|| наз. узае́мнасць, -і, ж.

узако́ненне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. узаконіць.

2. Пастанова, якая мае сілу закона (уст., афіц.).

Зборнік узаконенняў.

узако́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Надаць чаму-н. законную сілу.

У. пастанову.

|| незак. узако́ньваць, -аю, -аеш, -ае; наз. узако́ньванне, -я, н.

|| наз. узако́ненне, -я, н.

узаме́н, прысл. і прыназ. з Р.

У абмен на што-н., замест.

Атрымаць у.

У. бульбы атрымалі буракі.

узапхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. каго-што на што. Пхаючы, падняць наверх.

У. воз на ўзгорак.

2. што на каго-што. З цяжкасцю надзець што-н. вузкае, цеснае або наспех надзець які-н. абутак.

Ледзь узапхнуў боты на ногі.

3. перан., што на каго (што). Узваліць, абцяжарыць каго-н. чым-н.

Усю работу ўзапхнулі на аднаго.

|| незак. успіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і успі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

узара́ць гл. араць.