дара́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто дае парады.
Цікавы і дасведчаны д.
|| ж. дара́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
даражы́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -жыце́, -жа́ць; незак.
Высока цаніць, берагчы; ашчадна адносіцца да чаго-н.
На рабоце ім даражаць.
Д. кожнай мінутай рабочага часу.
Д. думкай спецыяліста.
даражэ́нькі, -ага, мн. -ія, -іх, м.
Форма ветлівага звароту да каго-н.
Пачытай, д., яшчэ.
даражэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е; незак.
Павышацца ў цане.
Мэбля даражэе.
|| зак. падаражэ́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -э́е.
дарасці́, -сту́, -сце́ш, -сце́; -сцём, -сцяце́, -сту́ць; -ро́с, -расла́, -сло́; зак.
1. Вырасці да якой-н. мяжы, дасягнуць якой-н. вышыні.
Дрэва дарасло да страхі.
2. перан. (звычайна з адмоўем). Развіцца ў дастатковай ступені, дасягнуць якога-н. узроўню развіцця.
Да сапраўднага вучонага ён не дарос.
|| незак. дараста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
дарашава́ты, -ая, -ае.
Шэрай масці з прымессю іншага колеру (пра коней).
Д. конік.
дарва́цца, -ву́ся, -ве́шся, -ве́цца; -вёмся, -вяце́ся, -ву́цца; -ві́ся; зак., да чаго (разм.).
Атрымаць доступ, дабрацца да чаго-н. вельмі жаданага, патрэбнага.
Д. да яды.
|| незак. дарыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
дарвіні́зм, -у, м.
Заснаваная на вучэнні Ч.
Дарвіна матэрыялістычная тэорыя эвалюцыі арганічнага свету.
дарвіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Паслядоўнік дарвінізму.
|| ж. дарвіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. дарвіні́сцкі, -ая, -ае.
да́рма і дарма́, прысл.
1. Бясплатна, за нішто.
Аддаць д. мех бульбы.
2. Бескарысна, марна.
Ні адной гадзіны не страціў д.
Д. вы хвалюецеся, усё будзе добра.
3. у знач. часц. Хай, так і быць.
Не хопіць бульбы? — Д.!
Дадасі яшчэ гароху.