ахвя́рнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Месца для ахвяры (у 1 знач.) або для спраўлення некаторых іншых абрадаў.
ахвя́рны, -ая, -ае.
1. Які прыносіцца ў ахвяру.
Ахвярная жывёла.
2. На які прыносяць ахвяры.
А. стол.
3. перан. Адважны, самаадданы.
А. ўчынак.