аза́ртны, -ая, -ае.
Які робіць што-н. з азартам, гарачы; заўзяты; поўны захаплення.
А. чалавек.
Азартная гульня.
|| наз. аза́ртнасць, -і, ж.
азары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; зак., чым (высок.).
Ярка асвяціцца.
Лес азарыўся яркім сонцам.
2. перан. Ажывіцца, павесялець.
Твар чалавека азарыўся ўсмешкай.
3. перан. Нечакана праясніцца ад думкі, здагадкі (пра свядомасць, розум).
|| незак. азара́цца, -а́ецца.
|| наз. азарэ́нне, -я, н.
азары́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; азо́раны; зак.
1. каго-што. Ярка асвяціць.
Маланка азарыла твар.
2. перан., каго (што). Нечакана праясніць што-н. каму-н., прыйсці ў галаву каму-н.
Раптам здагадка азарыла яго.
|| незак. азара́ць, -а́е.
|| наз. азарэ́нне, -я, н.
азарэ́нне, -я, н. (кніжн.).
1. гл. азарыцца, азарыць.
2. Раптоўнае, нечаканае праясненне свядомасці, разуменне чаго-н.
Нарэшце прыйшло а.