Verbum

дажджаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Плашч з непрамакальнай тканіны для засцярогі ад дажджу.

дажджавы́ гл. дождж.

дажджаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вымярэння колькасці атмасферных ападкаў.

|| прым. дажджаме́рны, -ая, -ае.

дажджлі́вы, -ая, -ае.

Багаты на дажджы, з частымі дажджамі.

Дажджлівая восень.

|| наз. дажджлі́васць, -і, ж.

дажджо́м, прысл.

1. Падобна на дождж, як дождж, у вялікай колькасці.

Іскры сыпаліся д.

2. У дождж.

Нехочацца ісці д.

дажджы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Кропля дажджу.

На шыбах з’явіліся першыя дажджынкі.

дажджы́ць, -джы́ць; безас., незак. (разм.).

Ісці, імжыць (пра дробны дождж).

З самай раніцы дажджыць.

дажы́нкі, -нак.

Абрадавае свята заканчэння жніва.

Спраўляць д.

|| прым. дажы́нкавы, -ая, -ае і дажы́начны, -ая, -ае.

дажы́цца, -жыву́ся, -жыве́шся, -жыве́цца; -жывёмся, -жывяце́ся, -жыву́цца; зак., да чаго (разм.).

Жывучы, дайсці да якога-н. незайздроснага стану, выніку.

Дажыўся да таго, што людзі смяюцца.

дажы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жыві́; -жы́ты; зак.

1. да чаго. Дасягнуць якога-н. узросту; пражыць да якога-н. тэрміну.

Не дажыў ён да светлых дзён перамогі.

2. што. Прабыць дзе-н. астатак часу, тэрміну.

Д. тыдзень у санаторыі.

3. што. Выдаткаваць на пражыццё (разм.).

Д. астатнія грошы.

|| незак. дажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.