Verbum

насто́яць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́ены; зак., што і чаго (разм.).

Тое, што і настаяць².

Н. гною.

|| незак. насто́йваць, -ае.

настраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-чаго.

Застрэліць, забіць у якой-н. колькасці.

Н. дзічыны.

|| незак. настрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

настрачы́ць, -рачу́, -ро́чыш, -ро́чыць; -ро́чаны; зак.

1. гл. страчыць.

2. што. Строчачы, вышыць, прышыць што-н.

Н. манжэты.

3. чаго. Строчачы, зрабіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. складак.

4. перан., што. Хутка напісаць што-н. (разм.).

Н. пісьмо.

|| незак. настро́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).

настро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак.

1. што. Надаць музычнаму інструменту пэўнае гучанне.

Н. гітару.

2. што. Прыстасаваць для прыёму якіх-н. радыёхваль.

Н. прыёмнік на кароткія хвалі.

3. што. Наладзіць, прывесці ў патрэбны тэхнічны стан (спец.).

Н. станок.

4. перан., каго (што). Выклікаць які-н. настрой або якія-н. пачуцці ў каго-н.

Н. на вясёлы лад.

Н. сына супраць бацькі.

|| незак. настро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. настро́іцца, -ро́юся, -ро́ішся, -ро́іцца (да 2 і 4 знач.); незак. настро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. настро́йка, -і, ДМ -стро́йцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

настро́й, -ю, м.

1. Унутраны, душэўны стан.

Перадсвяточны н.

Узняты н.

2. мн. -і, -яў. Накіраванасць думак, пачуццяў і пад. ў каго-н.

Нездаровыя настроі.

3. Схільнасць, жаданне рабіць што-н.

Не было настрою чытаць.

настро́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па настройцы музычных інструментаў.

Н. раяляў.

|| ж. настро́йшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. настро́йшчыцкі, -ая, -ае.

наструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ру́ганы; зак., чаго.

1. Стругаючы, нарыхтаваць якую-н. колькасць.

Н. дошак.

2. Нарэзаць дробнымі кавалкамі (пра бульбу і пад.).

3. і без дап. Стругаючы, насмеціць (разм.).

|| незак. настру́гваць, -аю, -аеш, -ае.

настры́г, -у, М -ры́зе, м. (спец.).

Колькасць настрыжанай воўны.

настры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла; -рыжы́; -ры́жаны; зак., чаго.

Нарэзаць якую-н. колькасць чаго-н. (нажніцамі, спецыяльнай машынкай і пад.).

Н. воўны.

|| незак. настрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

насту́каць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. што. Выявіць што-н. пастукваннем.

Н. пустату ў сцяне.

2. Надаваць кухталёў, набіць (разм.).

|| незак. насту́кваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).