Verbum

інці́на

(ад лац. Intus = унутры)

унутраны слой абалонкі пылковага зерня (у насенных) ці мікраспоры (у споравых раслін).

інцу́хт

(ням. inzucht, ад in = у + Zucht = развядзенне)

тое, што і інбрыдзінг (у раслінаводстве).

інцу́хт-дэпрэ́сія

(ад інцухт + дэпрэсія)

зніжэнне жыццёвасці і прадукцыйнасці раслін у выніку шматразовага блізкароднаснага скрыжоўвання.

інцыдэ́нт

(лац. incident, -ntis = які здараецца)

выпадак, здарэнне (звычайна непрыемнае), непаразуменне, сутычка.

інцы́зія

(лац. incisio)

рассяканне тканкі, якое робяць з лячэбнай мэтай (напр. ускрыццё гнайніка); пачатковы этап хірургічнай аперацыі.

інцыстава́нне

(ад ін- + цыста)

працэс утварэння шчыльнай абалонкі (цысты) у аднаклетачных арганізмаў пры неспрыяльных умовах.

інцэ́ст

(лац. incestum)

палавая сувязь паміж блізкімі сваякамі, кровазмяшэнне.