Verbum

інфа́йтынг

(англ. infighting, ад in = унутр + fight = бой)

бой на блізкай дыстанцыі ў боксе.

інфа́нт

(ісп. infante, ад лац. infans, -ntis = немаўля, дзіця)

тытул прынцаў каралеўскага роду ў манархічнай Іспаніі і Партугаліі.

інфа́нта

(ісп. infanta)

тытул прынцэс каралеўскага роду ў манархічнай Іспаніі і Партугаліі.

інфанта́да

(ісп. infantado)

парода мерыносавых авечак.

інфантылі́зм

(ад лац. infantillis = дзіцячы)

1) адсталасць у развіцці арганізма, якая праяўляецца ў захаванні ў дарослага чалавека фізічных і псіхічных рыс, уласцівых дзіцячаму ўзросту;

2) перан. бестурботнасць, легкадумнасць, якія спалучаюцца з крайнім эгаізмам.

інфанты́льны

(лац. infantilis = дзіцячы)

1) уласцівы дзіцячаму ўзросту, недаразвіты (напр. і. выгляд);

2) перан. бестурботны, легкадумны (і. чалавек).

інфантэ́рыя

(іт. infanteria)

уст. пяхота, пяхотнае войска;

генерал ад інфантэрыі — самы высокі генеральскі чын у пяхотных войсках царскай Расіі.

інфа́ркт

(лац. infarctus = набіты, напоўнены)

амярцвенне тканак якога-н. органа з-за адсутнасці цёку крыві ў артэрыях пры спазме або закупорцы (напр. і. сардэчнай мышцы).

інфармава́ць

(польск. informować, ад лац. informare)

даваць звесткі, інфармацыю 1 аб чым-н., азнаямляць з чым-н.

інфармасо́мы

(ад лац. informo = фармую + сома)

унутрыклетачныя часцінкі, якія ўдзельнічаюць у біясінтэзе бялку і складаюцца з рыбануклеінавай кіслаты і бялку.