Verbum

інтэрв’юе́р

(англ. interviewer)

журналіст, які бярэ ў каго-н. інтэрв’ю.

інтэргляцыя́л

(ад інтэр- + гляцыял)

прамежак часу, які падзяляе дзве суседнія ледніковыя эпохі антрапагенавага перыяду; міжледнікоўе міжледавікоўе.

інтэрды́кт

(лац. interdictum)

1) загад старажытнарымскага прэтара, які дазваляў або забараняў пэўныя дзеянні аднаму з істцоў;

2) забарона адпраўляць набажэнства, якая накладалася рымскім папам на гарады, вобласці, краіны і некаторых асоб у якасці пакарання за невыкананне рашэнняў царквы.

інтэр’е́р

(фр. intérieur = унутраны)

1) унутраная частка будынка, памяшканне, архітэктурна і па-мастацку аформленае;

2) карціна, на якой паказана ўнутраная прастора памяшкання;

3) унутраная будова органаў і тканак жывёлы (параўн. экстэр’ер).

інтэркалу́мній

(лац. intercolumnium, ад inter = паміж + columna = калона)

пралёт паміж побач стаячымі калонамі ў ордэрнай архітэктуры.

інтэркаля́рны

(лац. intercalarius = уставачны);

і. рост — рост раслін у даўжыню шляхам дзялення клетак першаснай мерыстэмы, аддаленай ад апікальнай і «ўстаўленай» паміж зонамі клетак, дыферэнцыяцыя якіх ужо закончана.

інтэркаля́цыя

(лац. intercalatio = устаўка, дабаўка)

з’яўленне новых структур унутры дадзенай біялагічнай сістэмы, напр. інтэркалярны рост у некаторых раслін.

інтэркіне́з

(ад інтэр- + -кінез)

перыяд паміж першым і другім дзяленнямі меёзу.

інтэркурэ́нтны

(лац. intercurrens, -ntis = які дамешваецца)

які выпадкова далучаецца;

і. захворванне — захворванне, якое ўскладняе працяканне іншага захворвання.

інтэрлі́нгва

(ад інтэр- + лац. lingua = мова)

міжнародная дапаможная мова, прапанаваная ў першым варыянце італьянскім матэматыкам Д. Пеана ў 1908 г., а ў другім варыянце — Міжнароднай асацыяцыяй дапаможнай мовы ў 1950 г.