Verbum

інтэліге́нты

(лац. intelligens, -ntis = які разумее, ведае)

1) уласцівы інтэлігенту, інтэлігенцыі;

2) адукаваны, культурны.

інтэліге́нцыя

(с.-лац. intelligentia = разуменне)

сацыяльны слой людзей, які складаюць работнікі разумовай працы са спецыяльнымі ведамі ў розных галінах навукі, тэхнікі і культуры (вучоныя, настаўнікі, урачы, інжынеры, артысты і інш.).

інтэлігі́бельны

(лац. intelligibilis)

1) пазнавальны толькі розумам, мысленнем;

2) выдуманы, нерэальны, звышнатуральны.

Інтэлса́т

(англ. INTELSAT, ад Intemational Telecommunication Satellites = міжнародныя сувязныя спадарожнікі)

міжнародная арганізацыя па стварэнні і эксплуатацыі глабальнай камерцыйнай спадарожнікавай сувязі.

інтэнда́нт

(фр. intendant = кіраўнік, загадчык)

ваеннаслужачы, які займаецца вайсковай гаспадаркай і забеспячэннем воінскіх часцей і ўстаноў.

інтэндэ́нсія

(ісп. intendencia)

асноўная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў слаба асвоенай частцы Калумбіі.

інтэнсі́ў

(п.-лац. mtensivus = напружаны)

лінгв. вытворны дзеяслоў са значэннем большай інтэнсіўнасці дзеяння, чым выражаецца зыходным дзеясловам.

інтэнсі́ўнасць

(ад інтэнсіўны)

1) напружанасць, узмоцненая дзейнасць (напр. і. працы, і. працэсаў абмену рэчываў);

2) гушчыня патоку электрычнай, магнітнай, гукавой, светлавой або іншай энергіі.

інтэнсі́ўны

(п.-лац. intensivus, ад лац. intensio = напружанне)

1) узмоцнены, напружаны; які дае высокую прадукцыйнасць (напр. і-ае развіццё жывёлагадоўлі); проціл. экстэнсіўны;

2) перан. яскравы, насычаны (пра колер).

інтэнсіфіка́цыя

(фр. intensification, ад п.-лац. intensivus = напружаны + facere = рабіць)

павелічэнне напружанасці, прадукцыйнасці, узмацненне дзейнасці (напр. і. вытворчасці).