Verbum

дыпле́ўрула

(ад ды- + гр. pleura = бок)

ранняя лічынкавая фаза ігласкурых з выразна выражанай білатэральнай сіметрыяй.

дыпло́ід

(ад дыпла- + -оід)

арганізм, клеткі цела якога маюць па два поўных наборы гамалагічных храмасом.

дыпло́іднасць

(ад дыплоід)

наяўнасць у ядры расліннай або жывёльнай клеткі парнага набору храмасом.

дыпло́м

(польск. dyplom < лац. diploma, ад гр. diploma = ліст, складзены ўдвая)

1) дакумент аб заканчэнні вышэйшай або сярэдняй спецыяльнай навучальнай установы, а таксама аб прысуджэнні вучонай ступені;

2) пасведчанне, якое выдаецца за дасягненні, поспехі ў чым-н. (напр. д. конкурсу скрыпачоў);

3) дыпломная работа студэнта.

дыпло́неіс

(н.-лац. diploneis)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. навікулавых, якая пашырана на дне вадаёмаў і сярод абрастанняў.

дыпло́нт

(ад дыпла- + гр. on = істота)

арганізм, усе клеткі якога, акрамя гамет, дыплоідныя (гл. дыплоіднасць).

дыпло́т

(гал. dieplood)

ручны лот для вымярэння марскіх глыбінь да 200 м.

дыпо́дыя

(гр. dipodia = двухногасць, ад di(s) = двойчы + pus, podos = нага)

спалучэнне дзвюх стоп у ямбе або харэі, пры якім адна з іх мае больш моцны рытмічны націск.

дыпо́ль

(ад ды- + гр. polos = полюс)

1) сукупнасць двух электрычных зарадаў, роўных па велічыні і процілеглых па знаку;

2) антэна ў выглядзе двух сіметрычных праваднікоў.

дыпразі́н

(ад ды- + гр. prasinos = зялёны)

лекавы прэпарат, проціалергічны сродак.