дыпо́ль

(ад ды- + гр. polos = полюс)

1) сукупнасць двух электрычных зарадаў, роўных па велічыні і процілеглых па знаку;

2) антэна ў выглядзе двух сіметрычных праваднікоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)