Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

інтэрлінгві́стыка

(ад інтэр- + лінгвістыка)

раздзел мовазнаўства, які вывучае праблемы, звязаныя са стварэннем і функцыяніраваннем штучных моў, як міжнародных тыпу эсперанта, інтэрлінгва, так і матэматычных і інфармацыйна-лагічных.

інтэрлі́нія

(ад інтэр- + лінія)

лінія паміж радкамі кнігі або іншага выдання.

інтэрлінья́ж

(фр. interlignage, ад лац. inter = паміж + linea = лінія)

прабел паміж двума радкамі кнігі або іншага выдання.

інтэрлю́дыя

(с.-лац. interludium, ад лац. inter = паміж + ludus = гульня)

невялікі ўстаўны ўрывак, які з’яўляецца звязкай паміж асноўнымі часткамі музычнага твора.

інтэрмеды́н

(ад лац. intermedius = прамежкавы)

лекавы прэпарат, які прымяняецца пры дэгенератыўных зменах сятчаткі вока, а таксама як сродак, што паляпшае адаптацыю да цемнаты, павышае вастрыню зроку.

інтэрме́дыя

(лац. mtermedius = прамежкавы)

1) невялікая займальная п’еска, якая выконваецца паміж дзеяннямі драматычнага спектакля або оперы;

2) муз. прамежкавы эпізод, які злучае правядзенні тэмы ў фузе.

інтэрметалі́ды

(ад інтэр- + метал)

хімічныя злучэнні металаў з металамі.

інтэрме́цца

(іт. intermezzo, ад лац. intermedius = прамежкавы)

невялікая інструментальная п’еса свабоднай формы, часам самастойны аркестравы нумар у оперы.

інтэрмітава́ць

(лац. intermittere = перарываць)

перыядычна перарываць, перамяжоўваць.

інтэрміто́з

(ад інтэр- + мітоз)

тое, што і інтэрфаза.