Verbum

дыпласпандылі́я

(ад дыпла- + гр. spondylos = пазванок)

развіццё ў ніжэйшых хрыбетных двух анатамічных элементаў пазванкоў — пярэдніх і задніх дуг або цел.

дыпластамато́зы

(ад дыпластаматыды)

глісныя хваробы рыб, якія выклікаюцца лічынкамі дыпластаматыдаў.

дыпластаматы́ды

(н.-лац. diplostomatidae)

сямейства гельмінтаў класа трэматодаў, паразіты рыб.

дыпластэмані́я

(ад дыпла + гр. stemon = аснова тканкі)

самы пашыраны тып будовы кветкі, які характарызуецца наяўнасцю двух колаў тычынак.

дыпласхі́стэс

(н.-лац. diploschistes)

накіпны сумчаты лішайнік сям. тэлатрэмавых, які трапляецца на глебе, камянях, імхах і раслінных рэштках.

дыплафа́за

(ад дыпла- + фаза)

фаза жыццёвага цыклу асобіны з двайным наборам храмасом у ядрах клетак.

дыпле́ўрула

(ад ды- + гр. pleura = бок)

ранняя лічынкавая фаза ігласкурых з выразна выражанай білатэральнай сіметрыяй.

дыпло́ід

(ад дыпла- + -оід)

арганізм, клеткі цела якога маюць па два поўных наборы гамалагічных храмасом.

дыпло́іднасць

(ад дыплоід)

наяўнасць у ядры расліннай або жывёльнай клеткі парнага набору храмасом.

дыпло́м

(польск. dyplom < лац. diploma, ад гр. diploma = ліст, складзены ўдвая)

1) дакумент аб заканчэнні вышэйшай або сярэдняй спецыяльнай навучальнай установы, а таксама аб прысуджэнні вучонай ступені;

2) пасведчанне, якое выдаецца за дасягненні, поспехі ў чым-н. (напр. д. конкурсу скрыпачоў);

3) дыпломная работа студэнта.