дыпластэмані́я

(ад дыпла + гр. stemon = аснова тканкі)

самы пашыраны тып будовы кветкі, які характарызуецца наяўнасцю двух колаў тычынак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)