Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

інсектафунгіцы́ды

(ад лац. insectum = насякомае + fungus = грыб + -цыды)

атрутныя хімічныя прэпараты, прызначаныя для знішчэння насякомых і грыбоў-паразітаў.

інсектыцы́ды

(ад лац. insectum = насякомае + -цыды)

1) хімічныя рэчывы для знішчэння шкодных насякомых;

2) расліны, якія маюць атрутныя для насякомых рэчывы.

інсі́гніі

(лац. insignia)

знакі вышэйшай улады (скіпетр, залатая дыядэма і інш.) у рымскіх імператараў; знакі адрознення вышэйшых магістратаў 1 у час рэспублікі.

інсінуа́тар

(лац. insinuator які тайна пралазіць)

той, хто карыстаецца метадам інсінуацый; паклёпнік.

інсінуа́цыя

(лац. insinuatio = ліслівасць, падлашчванне)

злосная выдумка, паклёп з мэтай зняславіць каго-н.

інсінуі́раваць

(лац. insinuare = пралазіць, пракрадвацца)

узводзіць паклёп на каго-н. (гл. інсінуацыя).

інспектава́ць

(лац. inspectare = аглядаць, назіраць)

ажыццяўляць інспекцыю 1.

інспе́ктар

(лац. inspector = наглядальнік)

службовая асоба, якая ажыццяўляе інспекцыю 1.

інспе́кцыя

(лац. inspectio = нагляд)

1) кантроль за правільнасцю дзеянняў падведамасных органаў і асоб, за выкананнем якіх-н. правіл;

2) кантрольны орган, які сочыць за выкананнем устаноўленых правіл (напр. пажарная і., дарожная і.).

інспірава́ць

(лац. inspirare)

1) усяляць каму-н. пэўныя думкі, погляды, які-н. спосаб дзеяння;

2) нагаворамі, падбухторваннем выклікаць што-н. (напр. і. выступленні).