Verbum

упарадкаваць, ✂; зак.

1. Прывесці ў парадак, навесці парадак дзе-н.; вырашыць; уладкаваць.

   • У. кнігі.
   • У. у хаце.
   • У. справы.

2. Добраўпарадкаваць.

   • У. гарадскія кварталы.

|| незак. упарадкоўваць, ✂.

|| наз. упарадкоўванне, ✂.

|| наз. упарадкаванне, ✂.

упартасць, ✂, ж.

1. гл. упарты.

2. Незгаворлівасць, імкненне рабіць што-н. толькі па-свойму, наперакор каму-н.

   • Пасварыцца з кім-н. з-за сваёй упартасці.

упарты, ✂.

1. Вельмі ўстойлівы, паслядоўны ў ажыццяўленні чаго-н., які ажыццяўляецца цвёрда і паслядоўна.

   • У. чалавек.
   • Упартая барацьба.
   • Аказваць упартае супраціўленне.

2. Незгаворлівы, які імкнецца рабіць толькі па-свойму, наперакор каму-н.

   • У. як асёл.
   • Факты — упартая рэч (супраць фактаў спрачацца бескарысна).

3. Які выражае ўпартасць, рашучасць.

   • Упартыя вочы.

4. перан. Зацяжны, непрымірымы.

   • Упартыя баі.

|| наз. упартасць, ✂.

упарціцца, ✂; незак.

Упарта не згаджацца на што-н., з чым-н.

упарыцца, ✂; зак.

1. Дайсці да гатоўнасці ў выніку парання.

   • Буракі ўпарыліся.

2. Спацець ад напружанай дзейнасці, цяжкай працы.

   • У. на рабоце.

3. Пра каня: пакрыцца потам, узмыліцца ад гонкі.

   • Конь упарыўся.

|| незак. упарвацца, ✂.

упарыць, ✂; зак.

1. Парачы, згатаваць, давесці да патрэбнага стану.

   • У. рэпу.

2. Увагнаць у пот цяжкай, напружанай працай.

   • Гэта работа мяне ўпарыла.

3. Загнаць (каня) да поту, узмыліць.

|| незак. упарваць, ✂.

упасвіць, ✂; зак.

1. Змагчы пасвіць.

   • Гэты малы адзін не ўпасе кароў.

2. перан. Упільнаваць, дагледзець (разм.).

   • У. куранят.

3. Адкарміць на падножным корме (разм.).

упаўзці, ✂; зак.

Улезці, забрацца куды-н. паўзком.

• Жук упоўз у шчыліну.

|| незак. упаўзаць, ✂.

упаўнаважанне, ✂, н.:

• па ўпаўнаважанню (афіц.) — па даверанасці.

• Дзейнічаць па ўпаўнаважанню (чыім-н. або каго-н.).

упаўнаважаны, ✂, м.

Афіцыйная асоба, якая дзейнічае на падставе якіх-н. паўнамоцтваў.

• У. фінансавага аддзела.

|| ж. упаўнаважаная, ✂.