Verbum

апрацо́ўчы, ✂.

Які служыць для апрацоўкі, прызначаны для апрацоўкі.

• А. інструмент.
• Апрацоўчая прамысловасць.

апрача́, ✂ і апро́ч), прыназ.

1. За выключэннем каго-, чаго-н.

   • Дома ўсе, а. бацькі.

2. У дадатак да каго-, чаго-н.

   • У хаце, а. ложка, была і канапа.

◊

• Апрача таго (у знач. пабочн.) — акрамя таго, да таго ж.

апруцяне́лы, ✂.

Застылы, скарчанелы; анямелы, адубелы.

• Апруцянелыя ад холаду пальцы.

апрыёры, прысл. (кніжн.).

Незалежна ад вопыту, да вопыту; супрацьл. апастэрыёры.

|| прым. апрыёрны, ✂.

|| наз. апрыёрнасць, ✂.

апры́краць, ✂; зак.

Стаць прыкрым, непрыемным; моцна надакучыць каму-н.

• Апрыкралі дажджы.

апры́кры, ✂.

Які стаў прыкрым, непрыемным.

апрыто́мнець, ✂; зак.

1. Ачуцца, прыйсці да прытомнасці.

2. Апамятацца, набыць здольнасць спакойна разважаць і дзейнічаць.

апры́чнік, ✂, м.

Той, хто знаходзіўся ў радах апрычніны (у 3 знач.).

• Царскія апрычнікі.

апры́чніна, ✂, ж.

1. Сістэма надзвычайных мер, ажыццёўленая царом Іванам Грозным для разгрому баярска-княжацкай апазіцыі і ўмацавання самадзяржаўя.

2. Частка дзяржаўных тэрыторый, якія знаходзіліся ў кіраванні цара і служылі яму апорай у насаджэнні гэтых мер.

3. Спецыяльнае войска для правядзення палітыкі цара.

|| прым. апрычны, ✂.

• Апрычнае войска.
• Апрычныя ўладанні.

апрэ́сніць, ✂; зак.

Зрабіць прэсным, ачысціць ад солей.

• А. марскую ваду.

|| незак. апрасняць, ✂.

|| наз. апрасненне, ✂.

|| прым. апрасняльны, ✂.