апрычніна назоўнік | жаночы род

  1. Сістэма надзвычайных мер, ажыццёўленая царом Іванам Грозным для разгрому баярска-княжацкай апазіцыі і ўмацавання самадзяржаўя.

  2. Частка дзяржаўных тэрыторый, якія знаходзіліся ў кіраванні цара і служылі яму апорай у насаджэнні гэтых мер.

  3. Спецыяльнае войска для правядзення палітыкі цара.

|| прыметнік: апрычны.

  • Апрычнае войска.
  • Апрычныя ўладанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)