Verbum

аптэ́кар, ✂, м.

Работнік аптэкі.

|| ж. аптэкарка, ✂.

|| прым. аптэкарскі, ✂.

аптэ́чка, ✂, ж.

Набор лякарстваў, неабходных для першай дапамогі, а таксама спецыяльная скрынка, шафка з такім наборам.

• Дарожная а.

апубліко́ўваць, ✂; незак.

Тое, што і публікаваць.

апу́склівы, ✂.

Неахайны, недагледжаны.

• А. чалавек.

апускны́, ✂.

Які можна апусціць.

• Апускная лямпа.

апусташа́льны, ✂.

Які робіць апусташэнне.

• Апусташальныя войны.

|| наз. апусташальнасць, ✂.

апусто́шаны, ✂.

Пазбаўлены маральных сіл, унутранага, духоўнага зместу.

• Апустошаная душа.

|| наз. апустошанасць, ✂.

апусто́шыць, ✂; зак.

1. Зрабіць пустым, апустошыць.

   • А. зямлю.
   • А. кішэні (жарт.).

2. перан. Пазбавіць маральных сіл, духоўнага зместу.

   • А. душу чалавека.

|| незак. апусташаць, ✂.

|| наз. апусташэнне, ✂ і апустошванне, ✂.

апусце́лы, ✂.

Які стаў пустым, бязлюдным.

• А. дом.
• Апусцелыя вуліцы.

|| наз. апусцеласць, ✂.

апусці́цца, ✂; зак.

1. Перамясціцца ў больш нізкае становішча; знізіцца.

   • Бусел апусціўся на луг.

   Рукі апусціліся ў каго-н. (таксама перан. знікла жаданне зрабіць што-н.).

2. перан. Перастаць клапаціцца пра свой знешні выгляд, дрэнна паводзіць сябе ў маральных адносінах.

   • Апусціўся чалавек.

|| незак. апускацца, ✂.

|| наз. апушчэнне, ✂.