Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

асцяро́жлівы, .

Тое, што і асцярожны.

|| наз. асцярожлівасць, .

асцяро́жнічаць, ; незак. (разм.).

Дзейнічаць з асцярогай, быць асцярожным.

  • Яна надта асцярожнічае.

асцяро́жны, .

Уважлівы, акуратны; які дзейнічае з асцярогай.

  • А. стук у дзверы.
  • Асцярожна! (прысл.; будзь уважлівым, пагражае небяспека).

|| памянш. асцярожненькі, .

|| наз. асцярожнасць, .

асы́пак, , м. (спец.).

Тое, што асыпалася з гары ў выніку разбурэння пароды.

асы́пацца, ; зак.

Апасці; абваліцца.

  • Лісце даўно асыпалася.

|| незак. асыпацца, .

|| наз. асыпанне, .

асы́паць, ; зак.

Тое, што і абсыпаць.

|| незак. асыпаць, .

асэнсава́ны, .

Разумны, свядомы.

  • А. адказ.
  • Асэнсавана (прысл.) каменціраваць падзеі.

|| наз. асэнсаванасць, .

асэнсава́ць, ; зак.

Усвядоміць, зразумець сэнс, значэнне чаго-н.

  • А. гістарычныя падзеі.

|| незак. асэнсоўваць, .

|| наз. асэнсаванне, і асэнсоўванне, .

асэ́сар, , м.:

  • калежскі асэсар — у царскай Расіі: цывільны чын 8 класа, а таксама асоба, якая мела гэты чын.

|| прым. асэсарскі, .

асягну́ць, ; зак.

Ахапіць, акінуць, спасцігнуць.

  • А. вокам прасторы.