Verbum

супольнік, ✂, м.

1. Таварыш па сумеснай рабоце; кампаньён.

2. Саўдзельнік, хаўруснік у якіх-н. злачынных справах.

|| ж. супольніца, ✂.

|| прым. супольніцкі, ✂.

супольны, ✂.

1. Сумесны, агульны, які ў аднолькавай меры належыць усім.

   • Супольная паша.

2. Які ажыццяўляецца сумесна з кім-н.

   • Супольнае падарожжа.
   • Супольна (прысл.) працаваць.

3. Аднолькавы з кім-н., уласцівы каму-н. адначасова з іншымі.

   • Супольныя імкненні.
   • Супольныя інтарэсы.

супоня, ✂, ж.

Раменьчык для сцягвання клешчаў хамута.

суправаджальны, ✂.

1. Які служыць для суправаджэння чаго-н. (звестак, справаздач і пад.), калі дасылаецца адначасова з кім-, чым-н.

   • Суправаджальнае пісьмо.

2. Які суправаджае што-н.

   • Суправаджальныя акалічнасці.
   • С. акампанемент.

суправаджацца, ✂; незак.

1. Адбывацца адначасова з чым-н.

   • Навальніца суправаджалася градам.

2. Мець сваім вынікам што-н.

   • Хвароба суправаджалася ўскладненнем.

суправаджаць, ✂; незак.

1. Ісці, ехаць разам з кім-н. у якасці правадніка, перакладчыка і пад.

   • С. турыстаў на экскурсіі.
   • С. дэлегацыю.

2. Рабіць адначасова з чым-н., спадарожнічаць чаму-н.

   • С. гаворку жэстамі.

3. што чым. Служыць дапаўненнем да чаго-н.

   • С. даклад дэманстрацыяй фільма.

|| зак. суправадзіць, ✂.

|| наз. суправаджэнне, ✂.

супрамат, ✂, м. (разм.).

Скарачэнне: супраціўленне матэрыялаў (назва навукі).

• Вучэбны курс супрамату.

|| прым. супрамацкі, ✂ і супраматаўскі, ✂.

супраціўляльнасць, ✂, ж.

Здольнасць супраціўляцца, ступень супраціўлення.

• С. арганізма хваробам.

супраціўляцца, ✂; незак.

Супрацьдзейнічаць насіллю, нападзенню, уздзеянню каго-, чаго-н.

• С. ворагу.
• С. хваробе.

|| наз. супраціўленне, ✂.

супрацоўнік, ✂, м.

1. Чалавек, які працуе разам з кім-н.

   • С. навукова-даследчай установы.

2. Назва работнікаў некаторых спецыяльнасцей, а таксама ўвогуле служачых.

   • С. музея.
   • С. часопіса.
   • Літаратурны с.

|| ж. супрацоўніца, ✂.

|| прым. супрацоўніцкі, ✂.