супраціўляцца, ​; незак.

Супрацьдзейнічаць насіллю, нападзенню, уздзеянню каго-, чаго-н.

  • С. ворагу.
  • С. хваробе.

|| наз. супраціўленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)