супольны прыметнік

  1. Сумесны, агульны, які ў аднолькавай меры належыць усім.

    • Супольная паша.

  2. Які ажыццяўляецца сумесна з кім-н.

    • Супольнае падарожжа.
    • Супольна (прыслоўе) працаваць.

  3. Аднолькавы з кім-н., уласцівы каму-н. адначасова з іншымі.

    • Супольныя імкненні.
    • Супольныя інтарэсы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)