Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

суш, , ж.

  1. Сухое, без дажджоў надвор’е; засуха.

    • Увесь май стаяла с.
  2. Што-н. сухое, пазбаўленае вільгаці (напр., сухая зямля, сухое галлё).

суша, , ж.

Зямля ў процілегласць воднай прасторы.

  • Вярнуцца з мора на сушу.

сушаны, .

Высушаны, нарыхтаваны спосабам сушкі.

  • Сушаныя грыбы.
  • Сушаная рыба.

сушка, , ж.

Малы, тонкі і сухі абаранак.

|| прым. сушачны, .

сушня, , ж.

Памяшканне, дзе сушаць снапы збожжа ці лёну; асець.

|| прым. сушневы, .

сушняк, , м., зб. (разм.).

Сухое сучча, галлё, сухастой.

сушылка, , ж.

  1. Апарат, устаноўка для сушкі чаго-н.

    • С. для збожжа.
    • С. для бялізны.
  2. Памяшканне, дзе сушаць, прасушваюць што-н.

сушыльны, .

Які служыць для сушкі, прасушвання чаго-н.

  • С. цэх.

сушыльня, , ж.

Тое, што і сушылка (у 2 знач.).

сушыцца, ; незак.

  1. Сушыць, звычайна на сабе, мокрую вопратку, абутак.

    • С. каля грубкі.
  2. Сохнуць (у 1 знач.), прасушвацца.

    • На балконе сушыцца бялізна.
    • У печы сушацца грыбы.

|| зак. высушыцца, .