Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

суаднесці, ; зак.

Выявіць, устанавіць суадносіны паміж чым-н.

  • С. паказанні сведак.
  • С. факты.

|| незак. суадносіць, .

|| наз. суаднясенне, .

суаднесціся, ; зак.

Быць суаднесеным, супастаўленым.

  • Гэтыя два паняцці суадносяцца паміж сабой.

|| незак. суадносіцца, .

суадносіны, .

Узаемная сувязь, адносіны паміж чым-н.

  • С. паняццяў.

суадносны, .

Які знаходзіцца ў суадносінах з чым-н.

  • Суадносныя паняцці.

|| наз. суадноснасць, .

суайчыннік, , м. (кніжн.).

Чалавек, які мае з кім-н. агульную айчыну.

|| ж. суайчынніца, .