суайчыннік, ✂, м. (кніжн.).
Чалавек, які мае з кім-н. агульную айчыну.
|| ж. суайчынніца, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)