Verbum

суладны, ✂.

1. Адпаведны чаму-н., згодны з кім-н.

   • Быць суладным з законам.
   • Суладныя рашэнні камісіі.

2. Зладжаны, гарманічны, дружны.

   • На вечарыне гучалі суладныя песні.

|| наз. суладнасць, ✂.

сулема, ✂, ж.

Ядавіты белы парашок хлорыстай ртуці, ужываецца як сродак для дэзінфекцыі.

|| прым. сулемовы, ✂.

султан​¹, ✂, м.

Спадчынны тытул манархаў у некаторых мусульманскіх краінах Усходу, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| прым. султанскі, ✂.

султан​², ✂, м.

1. Упрыгожанне з пер’я ці стаячых конскіх валасоў на галаўных уборах, пераважна ў ваенных, а таксама на галовах коней пры ўрачыстых цырымоніях.

2. перан. Слуп дыму, зямлі і пад., які ўзнімаецца ўгору.

   • С. узрыву.
   • С. пары.

3. Суквецце ў некаторых раслін.

   • С. бэзу.
   • С. іван-чаю.
   • Султаны чароту.

|| памянш. султанчык, ✂.

султанат, ✂, м.

Манархічная дзяржава, якая ўзначальваецца султанам​¹.

|| прым. султанацкі, ✂.

сульфаты, ✂, м. (спец.).

Солі сернай кіслаты.

|| прым. сульфатны, ✂.

сульфіды, ✂, м. (спец.).

Хімічныя злучэнні серы з металамі і некаторымі неметаламі.

• Прыродныя с.
• Арганічныя с.

|| прым. сульфідны, ✂.

• Сульфідныя руды.