султан2 назоўнік | мужчынскі род
-
Упрыгожанне з пер’я ці стаячых конскіх валасоў на галаўных уборах, пераважна ў ваенных, а таксама на галовах коней пры ўрачыстых цырымоніях.
-
пераноснае значэнне: Слуп дыму, зямлі і пад., які ўзнімаецца ўгору.
- С. узрыву.
- С. пары.
-
Суквецце ў некаторых раслін.
- С. бэзу.
- С. іван-чаю.
- Султаны чароту.
|| памяншальная форма: султанчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)