султан2 назоўнік | мужчынскі род

  1. Упрыгожанне з пер’я ці стаячых конскіх валасоў на галаўных уборах, пераважна ў ваенных, а таксама на галовах коней пры ўрачыстых цырымоніях.

  2. пераноснае значэнне: Слуп дыму, зямлі і пад., які ўзнімаецца ўгору.

    • С. узрыву.
    • С. пары.
  3. Суквецце ў некаторых раслін.

    • С. бэзу.
    • С. іван-чаю.
    • Султаны чароту.

|| памяншальная форма: султанчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)