Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

сужыцель, , м.

  1. Чалавек, які жыве з кім-н. у адной кватэры (уст.).

  2. Мужчына, які знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з якой-н. жанчынай; палюбоўнік.

|| ж. сужыцелька, .

сужыццё, , н.

  1. Сумеснае жыццё ў адной кватэры (уст.).

  2. Інтымныя, пазашлюбныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.