супольнік назоўнік | мужчынскі род
-
Таварыш па сумеснай рабоце; кампаньён.
-
Саўдзельнік, хаўруснік у якіх-н. злачынных справах.
|| жаночы род: супольніца.
|| прыметнік: супольніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)