утвары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́рыцца; зак.
Атрымацца, узнікнуць.
Утварыліся снежныя завалы.
Утварылася новае таварыства.
|| незак. утвара́цца, -а́ецца.
|| наз. утварэ́нне, -я, н.
утвары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што.
1. Стварыць сабой, выклікаць сабой узнікненне чаго-н.
Лініі ўтварылі прамы вугал.
Вада ўтварыла ў зямлі паглыбленне.
2. Арганізаваць, заснаваць.
У. ваенна-палітычны саюз.
3. Зрабіць што-н. нечаканае, непажаданае, напракудзіць (разм.).
Ай, што вы, дзеці, тут утварылі!
|| незак. утвара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. утварэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
утварэ́нне, -я, н.
1. гл. утварыцца, утварыць.
2. мн. -і, -яў. Тое, што ўтварылася з чаго-н.
Тлушчавыя ўтварэнні.