Verbum

укі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.

1. у што. Імкліва кінуцца куды-н., скочыць у што-н.

У. на хаду ў калёсы.

2. у што. Уваліцца куды-н., падаючы ўніз (разм.).

У. ў канаву.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Нечакана ўзнікнуць, паявіцца.

Укінулася хвароба.

|| незак. укі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 і 2 знач.).

укі́нуць, -ну, -неш, -не; укі́нь; -нуты; зак.

1. каго-што ў што. Кінуць, апусціць унутр.

У. камень у ваду.

2. чаго ў што або каму. Налажыць, дабавіць чаго-н. у што-н.; даць корму.

У. два драбкі цукру ў чай.

У. сена коням (разм.).

|| незак. укіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і укі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. укіда́нне, -я, н. і укі́дванне, -я, н.

укі́слы, -ая, -ае.

Які стаў кіслым, укіс.

Укіслае цеста.

укі́снуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; укі́с, -сла; зак.

Стаць кіслым, набыць неабходную кіслату.

Рошчына ўкісла.

|| незак. укіса́ць, -а́е.

|| наз. укіса́нне, -я, н.