Verbum

удыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., перад кім (разм.).

Старацца задобрыць каго-н. ліслівасцю; падлізвацца, паддобрывацца.

Нечага мне перад ім у.

|| наз. удыга́нне, -я, н.

уды́х, -у, мн. -і, -аў, м.

Асобнае ўдыханне; проціл. выдых.

Зрабіць глыбокі ў.

удыхну́ць¹, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што.

Набраць у лёгкія паветра пры дыханні.

У. свежае паветра.

|| незак. удыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. удыха́нне, -я, н.; прым. удыха́льны, -ая, -ае.

удыхну́ць², -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., што ў каго (што) (высок.).

Абудзіць у кім-н. што-н. (які-н. настрой, думкі і пад.).

У. надзею.

У. жыццё ў каго-н. (абудзіць да дзейнасці).