удружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; зак., каго-што каму і без дап.
Аказаць сяброўскую паслугу; узычыць.
Удружы мне, суседка, расады.
Вось дык удружыў! (гаворыцца іранічна ў знач.: зрабіў шкоду, непрыемнасць).