Verbum

тапагра́фія, -і, ж.

1. Раздзел геадэзіі, які займаецца вывучэннем паверхні зямлі, сродкаў яе вымярэння і адлюстраваннем мясцовасці на планах або картах.

2. Паверхня і ўзаемнае размяшчэнне асобных пунктаў мясцовасці.

Т.

Магілёўскай вобласці.

Т. горада.

|| прым. тапаграфі́чны, -ая,-ае.

тапа́з, -у, мн. -ы, -аў, м.

Мінерал з групы сілікатаў, асобныя крышталі якога дзякуючы бляску і прыгожаму колеру выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.

|| прым. тапа́завы, -ая, -ае.

тапало́гія, -і, ж. (спец.).

Раздзел матэматыкі, прысвечаны вывучэнню найбольш агульных уласцівасцей геаметрычных фігур, якія не мяняюцца пры любых дэфармацыях.

|| прым. тапалагі́чны, -ая, -ае.

тапані́міка, -і, ДМ -міцы, ж. (спец.).

Раздзел мовазнаўства, які вывучае тапонімы, заканамернасці іх узнікнення, развіцця і функцыянавання.

|| прым. тапанімі́чны, -ая, -ае.

тапані́мія, -і, ж. (спец.).

Сукупнасць тапонімаў якой-н. мясцовасці, краіны.

Т.

Віцебшчыны.

Т.

Беларусі.

|| прым. тапанімі́чны, -ая, -ае.

тапары́шча, -а, мн. -ы, -ры́шч і -аў, н.

Дзяржанне тапара.

Бярозавае т.

та́пачкі, -чак, адз. та́пачка, -і, ДМ -чцы, ж. і та́пачак, -чка, м.

Тое, што і тапкі.

Спартыўныя т.

тапе́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м.

Чалавек, які ўтапіўся або топіцца.

тапёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Музыкант, які іграе на танцавальных вечарах, суправаджае нямыя фільмы.

|| ж. тапёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

тапінамбу́р і тапіна́мбур, -у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з прыдатнымі для яды клубнямі; земляная груша.