таджы́кі, -аў, адз. таджы́к, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Таджыкістан.
|| ж. таджы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. таджы́кскі, -ая, -ае.
тады́, прысл.
1. У той час, у мінулым, не цяпер.
Т. дзеці яшчэ не ўмелі чытаць.
2. Пры пэўных умовах, абставінах.
Сходзіш у магазін па хлеб, т. толькі можаш ісці гуляць.
3. Ужыв. як суадноснае слова ў галоўным сказе пры дадан. часу са злучнікам «калі».
Калі мне прынясуць кнігу, т. прачытаю.
4. у знач. злуч. Выкарыстоўваецца ў спалучэнні са злучнікам «як» у даданых часавых супастаўляльных сказах са знач.: у той час як, нягледзячы на тое што.
Мы толькі снедалі, т. як яны ўжо садзіліся абедаць.
тады́шні, -яя, -яе (разм.).
Які быў задоўга да цяперашняга часу, тагачасны (у 1 знач.).
Тадышнія падзеі.
тады́-сяды́, прысл.
Час ад часу, калі-нікалі, іншы раз.