Verbum

тайга́, -і́, ДМ тайзе́, ж.

Хваёвыя лясы на поўначы Еўропы, Азіі і Амерыкі.

Сібірская т.

|| прым. тае́жны, -ая, -ае і тайго́вы, -ая, -ае.

тайко́м, прысл.

Употай, непрыкметна.

Прабрацца т.

тайм, -а, мн. -ы, -аў, м.

У спартыўных гульнях: вызначаны адрэзак часу, на працягу якога ідзе гульня.

Закончыўся першы т. футбольнага матча.

тайме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

Рыба сямейства ласасёвых, якая водзіцца ў рэках Сібіры.

тайм-а́ўт, -а, М -а́ўце, мн. -ы, -аў, м.

Прадугледжаны правіламі спартыўнай гульні кароткатэрміновы перапынак па просьбе каманды ці трэнера.

Выкарыстаць т.

Узяць т.

та́йна, -ы, мн. -ы, тайн і -аў, ж.

1. Тое, што хаваецца ад іншых, што вядома не ўсім; сакрэт.

Захаваць тайну.

Ваенная т.

2. Тое, што яшчэ не пазнана; нявыяўленая ўнутраная сутнасць з’явы, прадмета.

Тайны прыроды.

3. Тое, чым чалавек яшчэ не авалодаў.

Т. галактыкі.

та́йнапіс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Умоўнае тайнае пісьмо; крыптаграфія.

|| прым. тайнапі́сны, -ая, -ае.

тайні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Месца для хавання чаго-н.

Хаваць пісталет у тайніку.

2. перан. Самае запаветнае, патаемнае месца чаго-н.

У тайніках душы.

|| прым. тайніко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

та́йны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца тайнай для каго-н., вядомы нямногім.

Тайная сустрэча.

2. Які яшчэ не пазнаны, унутраная сутнасць якога не выяўлена.

Тайныя з’явы прыроды.

3. Загадкавы, таямнічы.

У яго словах адчуваўся т. сэнс.

4. Звязаны з сакрэтнасцю, прызначаны для сакрэтных спраў.

Тайная паліцыя.

тайфу́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

Ураган вялікай разбуральнай сілы, які бывае пераважна ў Паўднёва-Усходняй Азіі і заходняй частцы Ціхага акіяна.