Verbum

ко́ўдра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Пасцельная прыналежнасць, якой накрываюцца.

Цёплая к.

|| прым. ко́ўдравы, -ая, -ае.

ко́ўзанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Расчышчанае роўнае месца, пакрытае лёдам, для катання; каток.

ко́ўзацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. (разм.).

1. Рухацца па слізкай паверхні; слізгацца.

К. па ледзяной дарозе.

Ногі коўзаюцца.

2. Катацца па слізкай паверхні.

Дзеці коўзаюцца на лёдзе.

3. Рухацца, не сядзець спакойна, ёрзаць.

К. па канапе.

|| наз. ко́ўзанне, -я, н.

ко́ўзаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Тое, што і коўзацца (у 1 знач.).

Ногі коўзаюць па мокрым бервяне.

2. Вадзіць, соўгаць па якой-н. паверхні.

К. анучай па падлозе.

|| наз. ко́ўзанне, -я, н.

ко́ўзкі, -ая, -ае (разм.).

1. Зусім гладкі, які не стварае трэння і на якім цяжка ўтрымацца; слізкі.

Коўзкая сцежка.

2. Які мае гладкую паверхню і рухаецца шляхам слізгання.

Коўзкія санкі.

|| наз. ко́ўзкасць, -і, ж.

ко́ўка гл. каваць.

ко́ўкі, -ая, -ае.

Які добра паддаецца каванню, коўцы.

Коўкае жалеза.

|| наз. ко́ўкасць, -і, ж.

коўш, каўша́, мн. каўшы́, каўшо́ў, м.

1. Шырокая круглая пасудзіна з ручкай для чэрпання вадкасці.

Зачэрпнуць вады каўшом.

2. Вялікае металічнае прыстасаванне ў розных механізмах для зачэрпвання, высыпання, разлівання і пад.

Ліцейны к.

К. экскаватара.

|| прым. каўшо́вы, -ая, -ае (да 2 знач.).