Verbum

ваш, -ага, м., ва́ша, -ай, ж., ва́ша, -ага, н., мн. ва́шы, -ых; займ. прынал.

Які належыць вам, мае адносіны да вас.

Ваш веласіпед.

А вашага (наз.) няма? Як вашы (наз.: вашы родныя, блізкія) пажываюць? Што вы прысталі да мяне з вашым Уладзімірам Андрэевічам.

◊

Па-вашаму —

1) прысл. Па вашай волі, па вашым жаданні.

Няхай будзе па-вашаму;

2) прысл. Так, як робіце вы.

Я па-вашаму тут рабіць не збіраюся;

3) пабочн. сл. На вашу думку.

Гэта я, па-вашаму, хлушу?

вашчы́на, -ы, ж.

Пустыя пчаліныя соты або неачышчаны воск.

|| прым. вашчы́нны, -ая, -ае.

вашчы́ць, вашчу́, во́шчыш, во́шчыць; во́шчаны; незак., што.

Тое, што і васкаваць.

В. паркет.

|| зак. навашчы́ць, -вашчу́, -во́шчыш, -во́шчыць; -во́шчаны.

вашы́васць, -і, ж.

Заражанасць скуранога покрыва вошамі.

вашы́вець, -ею, -ееш, -ее; незак.

Станавіцца вашывым.

|| зак. завашы́вець, -ею, -ееш, -ее (разм.) і абвашы́вець, -ею, -ееш, -ее.

вашы́вы, -ая, -ае.

Які мае многа вошай, пакрыты вошамі.