Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

наніза́ць гл. нізаць.

нані́зваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і нізаць.

на́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (спец.).

Грубая баваўняная тканіна з тоўстай пражы, звычайна жоўтага колеру.

|| прым. на́нкавы, -ая, -ае.

нано́ва, прысл. (разм.).

Тое, што і нанава.

нано́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Зямля, пясок і пад., нанесеныя вадой, ветрам.

Пясчаныя наносы.

нано́сны, -ая, -ае.

1. Нанесены ветрам, цячэннем.

Н. пясок.

2. перан. Выпадковы, не ўласцівы каму-н. (разм.).

Наносныя матывы ў паэзіі.

Пазбавіцца ад усяго наноснага (наз.).

нано́шваць гл. нанасіць.

нанпарэ́ль, -і, ж. (спец.).

Друкарскі шрыфт, драбнейшы за петыт.

Набраць спасылкі нанпарэллю.

|| прым. нанпарэ́льны, -ая, -ае.

на́нсук, -у, м. (спец.).

Тонкая баваўняная тканіна, падобная на льняную, з якой шыюць бялізну.

Прасціна з нансуку.

|| прым. на́нсукавы, -ая, -ае.

наню́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., чаго (разм.).

Панюхаць чаго-н. уволю, многа.

Н. кветак.