намята́ць
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэннінамя́ць, -мну́, -мне́ш, -мне́; -мнём, -мняце́, -мну́ць; -мні́;
1. Размінаючы, прыгатаваць пэўную колькасць чаго
2. Прымяць, змяць што
3. Тое, што і нацерці (у 5
Намяць бакі каму (
||
намяча́ць
намяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны;
Мяшаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці.
||
на́нава,
1. Не так, як раней, іначай, па-новаму.
2. Яшчэ раз; зноў, спачатку.
нана́йцы, -аў,
Народ, які жыве на Далёкім Усходзе ў басейне ракі Амур.
||
||
нанасі́ць, -нашу́, -но́сіш, -но́сіць; -но́шаны;
Прынесці ў нейкай колькасці за некалькі прыёмаў.
||
на́нач,
1. 3 наступленнем, пачаткам ночы.
2. Перад начным сном.
3. На начлег.
нане́сці¹, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нанёс, -не́сла і -нясла́; -нясі́; -не́сены;
1. чаго. Прынесці ў нейкай колькасці.
2. (1 і 2
3. (1 і 2
4. што на што. Занесці, адзначыць якія
5. што. Прычыніць, зрабіць (тое, што абазначана назоўнікам).
||
||
нане́сці², 1 і 2
Знесці нейкую колькасць яек (пра птушак).