Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

кастру́ля, -і, мн. -і, -ру́ль, ж.

Пасудзіна, звычайна цыліндрычнай формы, з ручкамі і крышкай для прыгатавання ежы метадам варкі.

|| памянш.-ласк. кастру́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

|| прым. кастру́льны, -ая, -ае.

кастры́вы, -ая, -ае.

3 кастрой, кастрыцай.

Кастрывая кудзеля.

|| наз. кастры́васць, -і, ж.

кастры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).

Вы́разаць (выраза́ць) палавыя залозы; палягчаць (лягчаць).

|| наз. кастра́цыя, -і, ж. і кастры́раванне, -я, н.

кастры́ца, -ы, ж.

Адходы лёну і канапель, якія атрымліваюцца пасля перацірання і трапання.

|| прым. кастры́чны, -ая, -ае і кастры́цавы, -ая, -ае.

кастры́чнік, -а, м.

1. Дзясяты месяц каляндарнага года.

2. (з вялікай літары). Рэвалюцыя 1917 года, а таксама яе гадавіна 7 лістапада (25 кастрычніка па старым стылі).

Свята Кастрычніка.

|| прым. кастры́чніцкі, -ая, -ае.

Кастрычніцкія святы.

кастры́шча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Тое, што і вогнішча.

касты́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (спец.).

1. Апора для чалавека без ног або з хворымі нагамі; мыліца.

2. Металічны шпень, які забіваецца ў шпалу для прымацавання да яе рэйкі.

|| прым. касты́льны, -ая, -ае.

кастэля́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Жанчына, якая ведае бялізнай у бальніцы, інтэрнаце, доме адпачынку і пад.

кастэ́т, -а, Мэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Халодная зброя ў выглядзе металічнай пласцінкі, якая надзяваецца на пальцы і заціскаецца ў кулаку.

Выцяць кастэтам.

|| прым. кастэ́тны, -ая, -ае.

касцёл, -а, мн. -ы, -аў, м.

Назва каталіцкага храма.

|| прым. касцёльны, -ая, -ае.

Касцельныя званы.