наменклату́ра, -ы,
1. Пералік або сукупнасць назваў тэрмінаў, што ўжываюцца ў якой
2.
||
наменклату́ра, -ы,
1. Пералік або сукупнасць назваў тэрмінаў, што ўжываюцца ў якой
2.
||
наме́р, -у,
Замысел што
З намерам — з пэўнай мэтай, знарок.
наме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны;
1. Адмераць у якой
2. Мераючы, вызначыць колькасць чаго
||
наме́рзнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; намёрзся, -ме́рзлася; -ні́ся;
Пабыўшы доўга на холадзе, вельмі змерзнуць.
наме́рзнуць, 1 і 2
Замярзаючы, утварыцца, нарасці на паверхні чаго
||
наме́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца;
1. з
2. Нацэліцца, замахнуцца.
||
наме́снік, -а,
1. Асоба, якая замяняе каго
2. Афіцыйная назва асобы, якая замяшчае кіраўніка.
||
||
наме́сці, -мяту́, -мяце́ш, -мяце́; -мяцём, -мецяце́, -мяту́ць; намёў, -мяла́, -мяло́; намяці́; -ме́цены;
1. Падмятаючы, сабраць у нейкай колькасці.
2. Нанесці, надзьмуць ветрам (пра пыл, снег
||
наме́тка, -і,
Тое, што папярэдне намечана, папярэдні план.
наме́ціць¹, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны;
1.
2. што. Лёгкімі штрыхамі вызначыць асноўныя контуры чаго
3. Папярэдне вызначыць каго-, што
4. што. Задумаць, запланаваць зрабіць што
||