размяжо́ўванне
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэнніразмяжо́ўвацца
размяжо́ўваць
размя́кнуць, -ну, -неш, -не; размя́к, -кла; -ні́;
1.
2.
||
размякчы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца;
1. Стаць мяккім, размякнуць пад уздзеяннем чаго
2.
||
||
размякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; размя́кчаны;
1. што. Зрабіць мяккім.
2.
||
||
размяні́ць, -мяню́, -ме́ніш, -ме́ніць; -ме́нены;
Тое, што і размяняць (у 1
||
||
размяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца;
1. Абмяняцца чым
2. У шахматнай гульні: зрабіць размен фігур.
3. Пра тых, хто жыве разам: раз’ехацца, падзяліўшы агульную жылую плошчу.
||
Разменьвацца на дробязі — расходаваць свае сілы, здольнасці на дробныя справы.
||
размяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны;
1. што. Абмяняць адны грашовыя купоны або манеты на больш дробныя ў адпаведнай колькасці.
2. Пра гады.
3. каго-што. Абмяняць каго-, што
||
||
размярко́ўванне, -я,
||