Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авджотуыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

рачаня́ і рачанё, -ня́ці, мн. -ня́ты. -ня́т, н.

Дзіцяня рака, маленькі рачок.

рачкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й: незак. (разм.).

1. Поўзаць на карачках, ракам.

2. Цяжка працаваць сагнуўшыся, не разгінаючыся.

Р. на полі ад цямна да цямна.

|| наз. рачкава́нне, -я, н.

рачко́м, прысл.

Тое, што і ракам.

рачні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Работнік рачнога транспарту.

рачны́ гл. рака, рэчка.

рачу́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Невялікая рэчка.

рачы́ны гл. рак¹.