Verbum

нало́мліваць гл. наламаць.

налуза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін нейкую колькасць чаго-н.

Н. арэхаў.

2. Насмеціць шкарлупіннем.

|| незак. налу́зваць, -аю, -аеш, -ае.

налупі́ць¹, -луплю́, -лу́піш, -лу́піць; -лу́плены; зак., чаго.

1. Надраць пэўную колькасць чаго-н.

Н. кары.

2. Нарваць вялікую колькасць чаго-н. (разм.).

Н. морквы.

налупі́ць², -луплю́, -лу́піш, -лу́піць; -лу́плены; зак., каго (разм.).

Набіць каго-н.; налупцаваць.

налупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго (разм.).

Набіць дзягай, плёткай, розгай; выхвастаць.

налу́шчыць, -лу́шчу, -лу́шчыш, -лу́шчыць; -лу́шчаны; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін, якой-н. абалонкі нейкую колькасць чаго-н.

Н. гароху.

2. і без дап. Насмеціць шалушэннем.

Н. на падлогу.

|| незак. налу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

налыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго-што. Злучыць, звязаць пры дапамозе вяроўкі, рэменя і пад.

Н. валоў.

2. што і чаго. Тое, што і нанізаць (разм.).

Н. нізку баравікоў.

3. каго. Налавіць (пры дапамозе пятлі).

Н. арканам дзікіх коней.

|| незак. налы́гваць, -аю, -аеш, -ае.

налыга́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рэмень, шнур, на якім водзяць жывёлу, паляўнічых сабак.

налюбава́цца, -бу́юся, -бу́ешся, -бу́ецца; -бу́йся; зак.

Уволю палюбавацца.

Не магу н. азёрным краявідам.

наляга́ць гл. налегчы.