Verbum

умяшча́льнасць, -і, ж.

1. гл. умяшчальны.

2. Здольнасць умяшчаць тую ці іншую колькасць чаго-н.; ёмістасць.

У. цыстэрны.

умяшча́льны, -ая, -ае.

1. Які ўмяшчае значную колькасць, многа каго-, чаго-н.

У. зала.

У. чамадан.

2. Які можа ўмясціцца.

|| наз. умяшча́льнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

умяшча́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Месца, ёмішча для ўмяшчэння, змяшчэння чаго-н.

У. вады.

У. для збожжа.

умяшча́цца гл. умясціцца.

умяшча́ць гл. умясціць.