Verbum

нагну́цца, -гну́ся, -гне́шся, -гне́цца; -гнёмся, -гняце́ся, -гну́цца; -гні́ся; зак.

Нахіліцца над кім-, чым-н.

Н. над дзіцем.

Галіна нагнулася.

|| незак. нагіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

нагну́ць, -гну́, -гне́ш, -гне́; -гнём, -гняце́, -гну́ць; -гні́; -гну́ты; зак.

1. што. Сагнуўшыся, нахіліць, накіраваць уніз.

Н. галаву.

Н. галінку дрэва.

2. чаго. Нарабіць, нарыхтаваць нейкую колькасць чаго-н. гнутага.

Н. дуг.

|| незак. нагіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.); наз. нагіна́нне, -я, н.

нагнясці́, -гняту́, -гняце́ш, -гняце́; -гняцём, -гнецяце́, -гняту́ць; -гняці́; зак., што і чаго.

Пры дапамозе ціску перамясціць і сканцэнтраваць у абмежаванай прасторы (газ, вадкасць).

Н. паветра.

|| незак. нагнята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. нагнята́нне, -я, н.

нагнята́льны, -ая, -ае.

Які служыць для нагнятання.

Н. насос.

наго́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Падстава для чаго-н., выпадак.

Выдалася такая н.

наго́йсацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Уволю, многа пагойсаць; набегацца.

Н. за дзень.

наго́р’е, -я, мн. -і, -яў, н.

Узвышаная мясцовасць, якая спалучае пласкагор’і, горныя хрыбты і даліны.

наго́рны, -ая, -ае.

1. Горны, які знаходзіцца ў гарах.

Н. ручай.

2. Гарысты, высокі.

Н. бераг ракі.

наго́ткі, -так, адз. наго́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Аднагадовая садовая расліна з аранжава-жоўтымі кветкамі; кракос.

|| прым. наго́ткавы, -ая, -ае.

награ́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., чаго.

Прысвоіць грабяжом многа чаго-н.